رابطه استرس کودکی و اضطراب نوجوانی
- مرداد ۱۰, ۱۳۹۷
- ارسال شده بوسیله: Admin-Payesh
- دسته بندی: مقالات,
سطوح بالای استرسهای خانوادگی در دوران نوزادی، کارکردهای مغز کودکان را تغییر داده و دختران را در نوجوانی مستعد ابتلا به اضطراب میگرداند. کودکانی که مادرانشان استرس بالایی دارند، به احتمال زیاد در سنین قبل از دبستان سطح کورتیزول بالایی دارند. علاوه بر این، دخترانی که سطح کورتیزول بالاتری دارند، در ۱۴ سال بعد نیز بین حوزههای مغزی مرتبط با تنظیم هیجان در آنها ارتباط کمتری مشاهده میشود. هم کورتیزول بالا و هم تفاوت در فعالیتهای مغزی، سطوح بالاتر اضطراب را در نوجوانان ۱۸ ساله پیش بینی میکند. لازم به ذکر است که هیچکدام از این الگوها، در پسران نوجوان مشاهده نشده است. حال سوال این است که استرس های اولیه زندگی در دوران کودکی، چگونه بر الگوهای رشد مغز اثر میگذارد و باعث اضطراب و افسردگی میشود؟
پژوهشگران معتقدند در دختران نوجوانی که در سنین پیش از دبستان سطح کورتیزول بالایی داشتند، ارتباط کمتری بین راههای عصبی مرتبط با تنظیم هیجان مشاهده میشود و این عامل، نشانههای اضطراب را در نوجوانی پیشبینی میکند. در دختران نوجوانی که مادرانشان در دوران کودکی آنها سطوح بالایی از استرس خانوادگی را گزارش میکردند، بین آمیگدال و کرتکس پیشپیشانی ارتباط اندکی مشاهده شد. ارتباط قوی بین آمیگدال و کرتکس پیشپیشانی، باعث تنظیم هیجانات منفی میشود. ارتباط بین این مراکز مغزی در دخترانی که مادرانشان سطح استرس بالایی داشتند و هم چنین دارای نشانههای افسردگی، ناکامی در فرزندپروری، تعارض زناشویی، درگیری احساسی در نقش خود به عنوان والد و یا استرس مالی بودند، ضعیف گزارش شده است و نقش استرس کودکی به عنوان یک عامل تعیین کننده، بسیار پررنگتر از سطح اضطراب کنونی این دختران نوجوان بود. سطح کورتیزول بالا در کودکی، میتواند رشد مغز کودکان را تغییر داده و ارتباط بین آمیگدال و کرتکس پیش پیشانی را ضعیف گرداند. این ارتباط ضعیف منجر به ایجاد اضطراب در نوجوانی میشود. بنابراین باید به کودکان راهبردهای پیشگیرانهای آموزش داده شود تا بتوانند به سلامت روانی و تاب آوری برسند. همچنین از آنجایی که میدانیم استرسهای اولیه زندگی و کورتیزول بر رشد مغز کودکان اثرات نامطلوبی میگذارند، مهم است که حمایت بهتری از والدین جوان و خانواده ها به عمل آید تا از اثرات نامطلوب استرسهای خانوادگی بر کودکان جلوگیری شود.
ترجمه و تنظیم:
دکتر مریم صداقت / دکترای روان شناسی تربیتی
نسرین اسماعیلیان / کارشناس ارشد روان شناسی