مقالات

تولد روانی نوزاد انسان هم زمان با تولد جسمانی نوزاد نیست، تولد روانی انسان حدودا پنج تا شش ماه بعد از تولد جسمانی آغاز می شود و طی یک فرآیند پیچیده تا حدود سه تا چهار سالگی طول می کشد. دراین مرحله از زندگی بخش بزرگی از شخصیت ساخته می شود و زیربنای تمام زندگی است. در اهمیت این بخش از زندگی انسان همین بس که فروید گفته است پس از شکل گیری شخصیت ، شخصیت انسان تا پایان عمر تقریبا ثابت می ماند و تغییر چندانی نمی کند مگر این که یک متخصص دخالت کند یا معجزه ای روی دهد برای درک این فرایند که می توان آن را شکل گیری شخصیت دانست ، توجه شما را به داستانی در این خصوص جلب می کنم. اگر چه این داستان گویای بخش بسیار کوچکی از آن چیزی است که روی می دهد.

بند ناف جسمانی ما بعد از تولد قطع می شود و ما به عنوان موجودی مستقل از جسم مادر تنفس می کنیم و ادامه حیات می دهیم ولی ما یک بند ناف روانی هم داریم که باید بین هشت تا دوازده سالگی قطع شود و روان ما از پدر و مادر جدا شود و دارای هویت مستقل شود. اما در اکثر موارد این بند ناف روانی تا سنین بزرگسالی قطع نمی شود و سبب وابستگی روانی می شود.

اوقات فراغت همیشه یکی از مسایلی بود که بحث های زیادی در مورد آن وجود داشته است. اوقات فراغت نوجوانان یکی از دغدغه های پدر و مادران بوده است . با شروع فصل تابستان این دغدغه به اوج خودش می رسد. والدین چگونه برای اوقات فراغت فرزندان خود برنامه ریزی می کنند؟

یافته های بسیاری نشان میدهد که وقتی ما فرزندانمان را به‌خاطر توانایی‌شان تحسین می‌کنیم نه به‌خاطر تلاششان، آن‌ها اینگونه نتیجه‌گیری می‌کنند که استعداد و نبوغ ویژگی‌هایی ذاتی هستند، نه مهارت‌هایی که می‌توان آن‌ها را پرورش داد و آموخت. تحسین غیرصادقانه می‌تواند این پیام را القا کند که والدین فرزندشان را درک نمی‌کنند.

سطوح بالای استرس­های خانوادگی در دوران نوزادی، کارکردهای مغز کودکان را تغییر داده و دختران را در نوجوانی مستعد ابتلا به اضطراب می­گرداند. کودکانی که مادرانشان استرس بالایی دارند، به احتمال زیاد در سنین قبل از دبستان سطح کورتیزول بالایی دارند.

پژوهش­ها نشان داده­ اند والدینی که با استرس بیشتری در زندگیشان روبرو هستند به احتمال بیشتری کودکان چاق دارند. کودکان والدینی که خود را تحت فشار روانی می­ بینند، در مقایسه با کودکانی که والدینشان فشار روانی کم­تری را تجربه می­ کنند، از فست فودها به میزان بیشتری استفاده می ­کنند.

سطوح بالای استرس­های خانوادگی در دوران نوزادی، کارکردهای مغز کودکان را تغییر داده و دختران را در نوجوانی مستعد ابتلا به اضطراب می­گرداند. کودکانی که مادرانشان استرس بالایی دارند، به احتمال زیاد در سنین قبل از دبستان سطح کورتیزول بالایی دارند.

پژوهش ­ها نشان داده ­اند کودکانی که در کنترل خشم مشکل دارند، اغلب به روان­ درمانی بی­ علاقه بوده ولی نسبت به بازی­های ویدئویی اشتیاق زیادی نشان می­دهند.

علاوه بر روزهای هفته و حروف الفبا، بزرگسالان معمولاً اعداد را نیز با کودکانشان تمرین می­کنند. پژوهش­های جدید نشان داده­ اند که برای افزایش مهارت ریاضی در کودکان پیش ­دبستانی، تنها از حفظ خواندن اعداد کافی نیست.